"PAMIĘTAJ, to co się wokół Ciebie dzieje - 

to Twój świat i Twoje życie! Ukształtuj je, zacznij nim kierować albo ktoś inny zrobi to za Ciebie..." 

Kobiecy Punkt Widzenia

Dzisiaj minął nam kolejny dzień z naszego życia. Bez względu na to jaką mamy dzisiaj datę w kalendarzu, Ty zapewne wiesz jedno - że to właśnie dzisiaj, mimo, że dzień dobiega końca to masz jeszcze niezliczoną ilość obowiązków do zrobienia. Tym bardziej kiedy zaczynamy robić to z myślą, że to wszystko już dawno powinno być zrobione na już, a raczej na wczoraj. No, ale niestety czasu nie cofniemy. 

Dlaczego warto być pilotem własnego życia? Bo czasami warto zadbać tylko o siebie. Powiedzieć, że jest się najważniejszym i zawsze się starać mieć czas tylko dla siebie. To co zrobię ze sobą, ze swoim życiem jest tu i teraz, jest to jedyna jedyna nie powtarzalna okazja, która nigdy więcej się nie zdarzy. Nigdy nie uda nam się powtórzyć dwóch takich samych sytuacji, czyli np. dwa razy w życiu nie będziemy obchodzić 18-nastych urodzin. Każdy nasz dzień możemy przeżyć tylko raz i powinniśmy czasami stanąć na głowie, żeby on rzeczywiście dał nam jakiś sens w życiu, abyśmy mogli go zapamiętać. Czasami mam wrażenie, że człowiek to jest taki chomik, który cały czas pędzi w swoim kołowrotku życia. I to właśnie taki chomik pokazuje, że większość z ludzi jest osobami biernymi, czyli wykonują polecenia, byle by tylko zostać pogłaskani jak ten chomik, za daną wykonaną czynność bez względu kto nam ją zlecił,  czy to był nasz szef, wykładowca, czy nasz facet. 

Z biegiem upływającego czasu mam wrażenie, że doba stała się dużo krótsza niż była wcześniej.  Może tego nie zauważamy, ale żyjemy w czasach, gdzie wszystkiego chce się szybciej i więcej. Wierzymy, że musimy dużo pracować, żeby dużo zarabiać, co za tym idzie dużo wydawać na wszystko, brać kredyty i najlepiej tak w kółko. Do pierwszych chorób serca, nerwicy czy też depresji w temacie, że nie radzimy sobie z naszym własnym życiem. Czasem warto przystanąć na chwilę, żeby przemyśleć to co w ciągu dnia zrobiliśmy. Powinniśmy nauczyć się umiejętności podsumowywania swojego dotychczasowego życia, które do tej pory minęło. Przy tej umiejętności powinna zadziałać również metoda małych kroków, bo nie chodzi o to, żeby brać nie wiadomo jakie długie urlopy i rozmyślać wtedy o naszym życiu, czasem warto próbować poświęcić na to 5 minut z 24 godzin jakie daje nam doba i próbować robić to codziennie, a z czasem wejdzie to w systematykę naszego życia.

Często próbujemy z siebie zrobić pracownika roku, mamę/tatę roku, być kucharką roku a przy okazji i też perfekcyjną Panią domu, ale czy na pewno nam to wychodzi? Bo kiedy staramy się zrobić wszystko idealnie, to często wychodzi na odwrót. Przez wypruwanie sobie żył, możemy tylko stać się wrakiem, a świat i tak przez to nie będzie lepszy, cudowniejszy i taki o jakim marzymy. Tak jak ja ostatnio w jedną noc jakbym mogła to bym próbowała codziennie nadrobić wszystko i wszystkiego się nauczyć. Ale znalazła się jedna mądra głowa, która na mnie powiedzmy, że nakrzyczała, kazała mi odejść od laptopa, iść się umyć i iść do łóżka. Bo noc jest od odpoczynku a nie od pracy. I tu Panu P., może to dziwne, ale przyznam mu rację. Bo czasami lepiej odpuścić, gdyż możemy i tak nie osiągnąć zamierzonego przez nas efektu z tego co wykonywaliśmy w danej chwili. 

To właśnie my powinniśmy złapać za tzw. ster i stać się tym pilotem, aby poprowadzić nasze życie w kierunku osiągnięcia komfortu psychicznego oraz nauczyć się wreszcie odpuszczać. I przestać wiecznie robić wszystko dla wszystkich to zamiast tego powinniśmy zrobić coś dla siebie.

Tak więc szanujmy każdą mijającą chwilę i znajdźmy czasami głupie 5 minut na to, aby móc poświęcić czas tylko dla nas, na ułożenie myśli z całego naszego dnia, który właśnie dobiega końca. Czasami też warto podczas tego myślenia, położyć się np. w wannie. I to właśnie podczas gorącej kąpieli odprężyć nasze ciało, co nam z pewnością pomoże w ułożeniu tych myśli jakąś logiczną całość. Życzę Wam jak najwięcej relaksu w ten wtorkowy wieczór.

Paulina.

Dzisiaj od rana byłam na uczelni, niestety długi weekend się dla mnie skończył, a wraz z nim przyjemności. Tytuł posta nie wziął się bez przyczyny. Po pierwsze spodobał mi się tytuł polubionej przeze mnie strony na Facebooku, a z drugiej, że tak się dzieje, kiedy kobieta zostaje zraniona. Najpierw była skarbem dla ponoć tego jedynego, a teraz stała się wobec niego suką. No sorry, ale po mega zranieniu nie chciałabym i nie chce się przyjaźnić ze swoim byłym, nie po tym jak mnie skrzywdził.

Kiedy kobieta zostaje zraniona staje się suką wobec faceta, do którego nie ma już szacunku. W sumie moim zdaniem prawidłowo. Czasami w małych wyjątkach zdarza się, że kobieta przyjaźni się ze swoim byłym, ale to są przypadki, kiedy ich nie łączyło prawdziwe uczucie i to zazwyczaj bywa przemijające młodzieńcze zauroczenie. A kiedy kobieta przez dłuższy czas kochała za dwoje; to ją zaczęło wyniszczać po jakimś czasie to nigdy nie będzie chciała się przyjaźnić. Nie po takim "burdelu" w życiu, jaki zafundował jej mężczyzna, którego tak bardzo darzyła uczuciami. Z pewnością drogie Panie pamiętajcie, że po czymś takim nie warto od razu szukać innego tylko po to, żeby zapomnieć o uczuciach do tego pierwszego. Wiem to z własnego doświadczenia, będziecie się tylko jeszcze gorzej z tym wszystkim czuły. Musicie dać sobie czasu na odpoczynek od uczuć i się wyszaleć.

Kiedy zostaniesz zraniona tak bardzo, nie poddawaj się, możesz płakać jeden dzień po nim, ale nie więcej, nie warto. Po prostu nie był typem, który był Ciebie wart. Stań na nogi, najlepiej z pomocą swojej najlepszej przyjaciółki lub siostry. Umaluj się, ładnie ubierz i idź z nią/nimi na babską imprezę, aby wyrzucić całą negatywną energię z siebie, spróbuj choć na trochę zapomnieć. Wiem, będzie to wszystko czasami wracać jak bumerang, ale siła walki jest najważniejsza. Codziennie rób coś dla siebie, z pewnością uśmiechaj się do lustra kiedy wstaniesz, to pomaga, od razu dzień staje się piękniejszy. Nawet jeżeli nigdy nie malowałaś przed wyjście z domu ust, to je pomaluj na jakiś odważny kolor by czuć się jeszcze piękniejsza. 

Teraz zacytuje coś ważnego, co nawet mi dało do myślenia jest to znalezione kiedyś na stronie temysli.pl : "Teraz mnie posłuchaj. Zasługujesz na mężczyznę, który zakocha się w twoim umyśle, chcącego rozebrać twoje sumienie i kochać się z każdą twoją myślą. Zasługujesz na mężczyznę, który chce obserwować, jak obniżasz każdy mur, który zbudowałaś. Zasługujesz na mężczyznę, który będzie mocno się dla Ciebie starał, dopóki nie wpuścisz go do swojego serca." Uważam, że nie powinnyśmy wpuszczać każdego faceta do naszego serca, powinnyśmy wpuścić tylko tego, który na to zasługiwał będzie zawsze, który będzie obok nas i bez względu na wszystko będzie nas chciał i traktował jak swoją kobietę, a nie jak zabawkę na chwile by móc zaraz wymienić na inną. Wtedy z pewnością przy dobrym traktowaniu, będziemy chciały opuścić stopniowo mury, do zbudowania których zmusili nas ludzie nie warci nas za żaden grosz.

Na koniec do tego posta pasują pewne słowa z piosenki Wdowy - "Zbyt dobra 2" i są one na prawdę prawdziwe : "Nie jesteś dla niego zbyt dobra, to nie jesteś po prostu dla niego".  Nie warto prosić się faceta, żeby wrócił, kiedyś doceni co stracił, ale wtedy nie powinno już być odwrotu. Życzę Miłego wieczoru :)

Paulina.

Dzisiaj jest już niedziela, strasznie szybko minął weekend. W dodatku jeszcze u mnie pada śnieg, co mnie złości bo jak przyjdą święta to go znowu nie będzie. Ja na szczęście poniedziałek mam jeszcze wolny, ale i tak czeka mnie ciężki tydzień z nauką bo za chwilę mam dwa egzaminy z trudnych przedmiotów ze specjalizacji. W ogóle dziwie się, że tak wcześnie rano napisałam posta, tym bardziej w niedziele, ale to chyba wszystko przez Pana P., który czasami marudzi, że za długo wyleguje się w łóżku. No cóż takie życie, ktoś musi pracować, a ktoś inny studiuje i się ciut dłużej może wylegiwać w łóżku.

Dzisiaj o tym, że warto studiować z głową, aby nie przesadzić z niektórymi rzeczami. Podobno okres studiowania jest najpiękniejszy, ale nie zawsze, coś wiem o tym. W niektórych chwilach pasuje tutaj pewien znany dowcip : "W przedszkolu marzyłem o szkole. W szkole marzyłem o studiach. Na studiach marzyłem o pracy. Co mi się u licha, w tym przedszkolu nie podobało?". Powiem Wam szczerze, że ja czasami też się zastanawiam co mi się w tym przedszkolu nie podobało, bo z chęcią bym do niego wróciła. Któregoś razu nawet stwierdziłyśmy z koleżanką, że na studiach w ciągu dnia powinny być zajęcia z leżakowania, gdzie każdy by mógł trochę pospać i odpocząć. 

Niby z perspektywy czasu po ponad dwóch latach studiowania, wiem, że jest to najprzyjemniejszy okres czasu, ale nie wiem, czy drugi raz wybrałabym ten sam kierunek. Dlaczego? Bo to chyba nie dla mnie, chyba jeszcze nie znalazłam tej właściwej drogi mojej przyszłości. Jak obronię licencjat to wtedy, będę się zastanawiać, czy pójść dalej na ten sam kierunek, czy też nie. Teraz przedstawie kilka moich spostrzeżeń dotyczących studiowania. 

Z pewnością warto pamiętać, że studia to nie żaden zając i nie uciekną. Jeśli nie wiesz tak na prawdę co chcesz robić w życiu wstrzymaj się z nimi i już. Warto przez rok czasu, kiedy to się wstrzymamy ze studiowaniem, iść na pierwsze porządne praktyki lub znaleźć jakiś ciekawy staż w Polsce albo też zagranicą, jak kto woli. Jesteśmy wolnymi ludźmi i możemy decydować o swojej przyszłości. Jeśli postawimy nogę na dobrej drodze to z pewnością w przyszłości będziemy bardzo szczęśliwi. Bo nasze życie nie jest ruletką, podczas której stawiamy w ciemno, każda nasza decyzja jest świadoma. Na pewno każdy z nas może załapać się na pierwszy lepszy kierunek, ale serio nie warto, lepiej poczekać i pójść na studia, których nie będziemy później żałować, a przydadzą nam się do rozwijania się w danej dziedzinie pracy. Dlatego pamiętajmy nic na siłę, bo to nic dobrego nie przyniesie. Tylko jeśli postawimy na rok przerwy to warto, żeby się wtedy nie lenić, lecz zwiedzać, chłonąć świat, torować sobie ścieżki naszego przyszłego życia.

Warto stawiać sobie w życiu jakieś cele i wyzwania, do których będziemy mimo przeszkód dążyli do realizacji. Bez względu co inni o tym myślą, czy co o tym mówią. Z pewnością nie jeden raz może ci się podwinąć noga, ale to nie może być przeszkoda, przez którą zrezygnujesz. Najważniejsze jest, żeby po każdym upadku się dzielnie podnieść i pokazać światu, że jesteśmy silni i zajebiści, że damy radę  już, koniec kropka. Dlatego warto mierzyć wysoko - bo jak spaść na ziemie to tylko z dużej wysokości, a nie z małej by tylko tyłek był lekko obolały. I zapamiętajmy - NIE BÓJMY SIĘ PORAŻEK, one nas tylko umacniają, nigdy nie powinny nas osłabić. 

Pamiętajmy też by iść za własnym głosem sumienia, a nie za tym co ludzie mówią. No chyba, że mówią o czymś co może nam się przydać, ale raczej wątpliwe. Bo ludzie mają to do siebie, że narzekają i straszą. To chyba nigdy się nie zmieni. To właśnie ludzie Ci powiedzą, że sobie nie poradzić, że nic nie osiągniesz bo przecież oni zawsze wiedzą wszystko lepiej od nas samych. A tak nie powinno być. Warto o wiele mądrzej przestać o wszystko wszystkich pytać i zacząć słuchać tylko i wyłącznie siebie. Mówią, że przez studia lepiej mieszkać z rodzicami, podczas gdy ty chcesz mieszkać już sam i żyć powoli na swój rachunek. Może i fajnie jest mieszkać z rodzicami, ale uroki studiowania to uczenie się życia na własną rękę. No chociaż czasami ciężko jest to zrobić to warto małymi kroczkami do tego próbować dążyć do tego.

Studia zawsze można rzucić. Bo tak na prawdę tracisz na niepotrzebną teorię 5 lat swojego życia. Bo często uczą nas tam takich rzeczy, które w ponad połowie nam się nigdy w życiu nie przydadzą. No bo np. po co mi z matematyki całki i różniczki, raczej nigdy mi się nie przydadzą bo nie pójdę do sklepu i podczas robienia zakupów nie będę ich liczyła. Poza tym często studiami ryzykujemy, że to czego się uczymy może nam w przyszłości nie przynieść pieniędzy. Bo taka jest niestety okrutna prawda. Dlatego pamiętajmy, że studia to ryzyko, które albo podejmiemy albo nie i tyle. Rzucanie studiów to nie wstyd, jest wiele ludzi na świecie, które tak robią, a później znajdują po jakimś czasie to co chciałyby w życiu robić.

Studia są po to, żeby nas jeszcze trochę powstrzymać od strachu przed rynkiem pracy, który nas za niedługo czeka, który nas nie ominie. No chyba, że nasz mąż/nasza żona będzie miał/a miliardy na koncie, ale nawet i ja chyba nie wierze w takie cuda. Więc warto pamiętać, że czasami trzeba zawalczyć o siebie i przezwyciężyć strach. Stawiam sobie nowe cele, codziennie, które zawsze będziemy chcieli osiągnąć. Życzę Wam miłej niedzieli.

Paulina.

Pomyślałam, że to będzie dobry temat dzisiaj z okazji Światowego Dnia Feministek, oczywiście dla wszystkich Feministek wszystkiego co najlepsze! :) Zacznijmy od wyjaśnienia słowa feministka, które znalazłam : "Feministka to kobieta, która nienawidzi mężczyzn, nie chce mieć dzieci, nie goli nóg, ma włosy pod pachami i łupież na głowie. Jest oschła, twarda, nie zawraca sobie głowy miłością i związkami, a to tylko dlatego, że nikt jej nie chce." Ale czy na pewno feministki tak wyglądają w dzisiejszych czasach? Może w oczach mężczyzn tak, ale czy w oczach kobiet jest tak samo? 

Moim zdaniem nie jest, ponieważ każda kobieta o siebie dba bez względu na to, czy jest feministką, czy też nie. Wiele kobiet w dzisiejszych czasach odcina bardzo grubą kreską się od feminizmu, ponieważ ich zdaniem jest on nie potrzebny i zaciera w jakiś sposób granicę między kobiecością a męskościom. "Zarzuca się, że feministki kreując modele silnych i niezależnych kobiet, pozbawiły mężczyzn ich atutów". Co jak co, ale z tym się do końca nie zgodzę. Bo skoro faceci tak uważają, to są to jakieś lapy moim zdaniem, kobieta nigdy nie będzie wstanie zawsze zrobić tych samych czynności co facet, mało która naprawi sobie samochód, no nie ukrywajmy tego, może gdybyśmy to musiały zrobić to i byśmy się nauczyły, ale nie wierze w to, że każda uważająca się kobieta za feministkę naprawi sobie auto, może w bardzo malutkich wyjątkach.

Również wiele kobiet na świecie uważa, że feministki są nieatrakcyjne i sfrustrowane, a we współczesnym świecie nie potrzebne, bo mamy wszystko o czym mogłybyśmy marzyć. Ale tak na prawdę gdyby nie te właśnie feministki, to nie miałybyśmy teraz tak dobrze i nie miałybyśmy teraz tego wszystkiego. Zaczynamy powoli zapominać, że kobiety np. 100 lat temu nie miały dostępu do edukacji i były niemalże zależne w życiu codziennym od mężczyzn. Z pewnością nie posiadały również praw wyborczych i nie mogły decydować tak jak my teraz o swoim losie. To dzięki właśnie tym feministkom powinnyśmy czasami podziękować za to co kiedyś zrobiły dla nas, bo nie mówię o współczesnych feministkach, bo one czasami więcej krzyczą niż robią. Chociaż wiem, że są takie iż próbują dla nas walczyć o wyższą płacę i równouprawnienia dla samotnych matek. Zwracam na te kobiety, które wywalczyły dla nas jakiekolwiek prawa, że ne musimy być zależne od mężczyzn. Te które to kontynuują należy im się szacunek, bo tak na prawdę nie każda z nas by to zrobiła, bo by powiedziała, że jej to nie dotyczy.

Nie każda kobieta musi być feministką, żeby walczyć o to co nasze, czyli kobiet. Najlepszym przykładem w tej sytuacji jest #czarnyprotest, czyli to co kobiety zrobiły razem. Wiem, że gdyby zabrano nam nasze prawa to z pewnością wszystkie by z tego powodu krzyczały, że tak nie powinno być. Zwróćmy uwagę również, że kobiety, które uważają, że nie są feministkami, dążą do równouprawnienia tyle, że w swoich związkach, gdyż chcą być na równi ze swoim mężczyzną. Jakby nie spojrzeć to nasze babcie, a czasami i mamy nigdy nie wyobrażały sobie, że ich mężowie mogliby prać, sprzątać, czy nawet zrobić zakupy sami. Coraz bardziej kobiety drażni fakt, kiedy mają podtykać mężczyźnie talerz pod nos i jeszcze po nich posprzątać. Często już widać podział obowiązków, nie tylko tych domowych. W dzisiejszych czasach coraz częściej wchodzi w grę wychowanie dzieci, dzisiejsi ojcowie są bardziej zaangażowani w opiekę nad dziećmi, w ostatnich okresach często pojawia się urlop tacierzyński, a nie tylko macierzyński. Bo zazwyczaj to jest chłodna kalkulacja między partnerami, któremu z nich lepiej się opłaca siedzieć z pociechą, a kto ma pracować.

Więc spójrzmy na to, że każda kobieta ma coś w sobie z feministki, czasem mniej a czasem bardziej jest to widoczne w naszej codzienności. Dlatego warto pamiętać o wzajemnym szacunku, gdyż jest to najlepszy klucz do rozwiązywania różnych sporów między ludźmi. Bez względu na wszystko, kim jest dana osoba, czy jest kobietą, czy mężczyzną to zasługuje na zwykły szacunek. Każdej osobie należy się równe traktowanie, każdy ma prawo dokonywać swoich wyborów życiowych. I o to chodzi nie tylko w feminizmie, ale także w humanizmie.

Paulina.